LIV BIERENGA – 2023 – UITWISSELING – PERU

  • Home
  • LIV BIERENGA – 2023 – UITWISSELING – PERU

LIV BIERENGA – 2023 – UITWISSELING – PERU

Mijn naam is Liv Bierenga en ben op dit moment 4de jaars aan de studie Bestuurs- en Organisatiewetenschappen aan de Universiteit Utrecht. Dat ik op uitwisseling zou gaan naar een plek in Zuid-Amerika wist ik zelf al langer nadat ik door COVID-19 niet had kunnen gaan. De uiteenlopende natuur, Spaanse taal en de voor mij totaal vreemde cultuur maakte het voor mij een intrigerend continent. Ik wou een plek om de veilige bubbel van hier te verlaten en mijn eigen grenzen op te zoeken; avontuur! Via mijn departement was de Universidad del Pacifico in Lima (Peru) de enige optie in Zuid-Amerika, daarom besloot ik me daarvoor aan te melden.

Voorbereiding

Zodra ik hoorde dat ik was toegelaten ben ik begonnen met de voorbereidingen. Door de onrust in Peru in het jaar daarvoor, stond veel op losse schroeven. Ik ben snel begonnen met de aanvraag van mijn visum, vaccinaties en Spaanse lessen aan de UU om mijn benodigde B2 certificaat te behalen.

Eerste dagen

De eerste dagen in Lima heb ik me heel erg onwennig gevoeld. Het moment dat ik aan kwam in Lima op een airport vol met schreeuwende taxi chauffeurs, de vervallen weg richting mijn woonwijk en het blokje om dat ik in de avond nog had gelopen, deden mij me wel afvragen hoe mijn ouders me hier eigenlijk alleen naar toe hadden laten gaan haha.

Uitdagingen

Peru moest mij avontuur, een cultuurshock en uitdaging brengen. Hier heeft het land gelukkig 100% aan voldaan. Voor dit verslag vind ik het lastig om onder woorden te brengen wat nou de belangrijkste lessen zijn omdat je op een normale dag al zo veel dingen ervaart.

De cultuurshock was voor mij denk ik het meest bijzonder. Echt alles is anders. Ik heb ook het gevoel hoe langer ik er was geweest, hoe meer ik realiseerde hoe Nederlands ikzelf eigenlijk ben.

Op een doorsnee dag werd je hier constant mee geconfronteerd. Als ik alleen over straat liep of de bus pakte als jong, blond meisje trok je gegarandeerd veel bekijks. Veel mensen wouden een praatje maken, wat ook tot situaties kan leiden dat ik me niet fijn voelde. Zodra ik met een mannelijke vriend was, gebeurde dit overigens nooit. Toch raar dat mannen zoiets echt veel minder snel zullen ervaren. In de eerste dagen hadden mijn medestudenten ook een gewapende overval meegemaakt, waardoor ik vooral de eerste weken nog erg waakzaam was.

Na een aantal weken voelde ik mij echter als een vis in het water. Ik ben niet bang aangelegd en dat heeft mij denk ik ook heel erg geholpen. We besloten al snel met wat anderen ook andere wijken te ontdekken van de miljoenenstad Lima waar niet zo vaak toeristen waren. Doordat je zo lang op een vaste plek zit, heb ik echt het gevoel een goed beeld te hebben gekregen van het land.

Universiteit

Ik heb vooral vakken gevolgd buiten mijn eigen discipline. Ik ben breed geïnteresseerd en zag dit als een mogelijkheid om me te verdiepen in Economie en Finance. Daarnaast heb ik vakken gevolgd die georiënteerd zijn op de wereld, in plaats van Nederland, waar mijn eigen studie op focust. Alle vakken werden in het Spaans gegeven wat ik vooral de eerste weken heel erg lastig vond. Voordat ik mijn hand op stak zal ik al 2 minuten lang in mijn hoofd na te denken welk antwoord ik ging geven en hoe ik dat in hemelsnaam zou gaan zeggen. Als ik dan de beurt kreeg antwoordde ik bijna stotterend, met een rood aangelopen hoofd, van de zenuwen. Daarna heb ik snel besloten Spaanse lessen te nemen.

Het grootste verschil tussen mij en mijn leeftijdsgenoten op de universiteit was denk ik onze zelfstandigheid. De universiteit was een plek dat voor mij voelde als een middelbare school waar absenties werden opgeschreven en te laat meldingen werden gemaakt, mijn medestudenten mij vragend aankeken als ik op woensdag vroeg of ze mee uit wouden die avond omdat ze nog bij hun ouders woonden, en de docenten mij met open mond aanstaarden toen ik aankondigde een presentatie te geven over het effect van legaliseren van abortus op de economie (omdat dit hartstikke illegaal is).

Trots

Tijdens de exchange zijn we ook door Peru heen gereisd. Het is zo’n ongelofelijk groot land, met verschillende talen, culturen en typische gerechten dat ik het opmerkelijk vond hoe iedereen zich uiteindelijk dan toch verbonden voelt met Peru. De hoeveelheid Peruaanse vlaggen en verhalen van mensen zelf lieten wel zien hoe trots iedereen is op Peru terwijl er naar mijn idee zulke extreme verschillen zijn in leefwijzen, talen, gerechten, sociale klassen en geloven.

Hockey

Ik ben ook gaan hockeyen tijdens mijn verblijf en dit bleek een goede keuze. Ik was de enige international samen met een 28 jarige Zuid-Afrikaanse middelbare school docent. Dit heeft me echt een inkijkje gegeven in heel veel levens. Ik werd geregeld uitgenodigd voor familie lunches op zondag en iedereen deed echt zijn best om mij thuis te laten voelen. Ook werden de verschillen tussen verschillende sociale klassen in Lima voor mij hier duidelijk zichtbaar. In de sloppenwijk achter het veld was er geen stromend water om te douchen of te wassen of iets dergelijks. Terwijl wij het waterveld elke week weer sproeide en daarna op het complex konden gaan douchen. Deze tegenstellingen voelde voor mij ontzettend dubbel en het viel me op dat dit voor Peruanen gewoon normaal is. Heel veel dingen zijn daar extreem ongelijk verdeeld.

Taal

Daarnaast heb ik echt ervaren wat de kracht van communicatie is. Ik vond het zo waardevol om Spaans te kunnen praten zodat je een betere connectie met mensen kan opbouwen. Veel Peruanen waren ook verbaasd en hadden direct respect voor mij wanneer ik ineens Spaans terug begon te praten. Voor mijn gevoel heeft dit zoveel deuren geopend tot leuke gesprekken en wederzijds respect. Tevens werd ik denk ik minder snel belazerd bij onderhandelen haha.

Westers

Ook was ik verbaasd over het ideaalbeeld dat nog steeds leeft van Europa en Nederland. Iedereen wil het liefst naar Europa met de hoop op een beter leven. Het was de eerste keer dat ik zo lang buiten Europa was en eigenlijk ook de eerste keer dat ik deze visie zo vaak gehoord heb. Naarmate de maanden verstreken werd ik ook steeds trotser op Nederland. Ik heb er zo bij stil gestaan dat wij naar een ziekenhuisbed krijgen indien nodig, terwijl in Peru mensen dagenlang in de rij staan te bedelen voor een dichte ziekenhuisdeur omdat er geen capaciteit is.

Vrienden

Tot slot wil ik nog benadrukken dat ik ook heel veel van andere culturen heb mogen leren dankzij mijn internationale vrienden. Eigenlijk miste ik het leven in Utrecht veel minder dan ik had gedacht. Maar, ik heb me ook beseft hoe fijn en makkelijk alles hier gaat. De vriendschappen die je daar echt vanaf 0 moet opbouwen kosten soms veel tijd en energie. Er was er veel variatie aan mensen en werden mijn eigen denkbeelden daardoor vaak geprikkeld. Ik had met veel mensen een goede klik, ik wijt dit mede aan de bestemming die denk ik veel avontuurlijke mensen aantrekt.

Afscheid

Alhoewel ik had gedacht dat het afscheid ongeveer hetzelfde zou zijn als toen ik wegging uit Nederland, bleek dit totaal anders. Iedereen beseft goed dat dit iets tijdelijks was, waar je nooit naar terug zal keren. Dat maakte het voor mij een stuk meer beladen dan toen ik uit Nederland vertrok. Ook heb ik meerdere jaren toegeleefd naar dit avontuur, dus het was vreemd dat het er dan ineens op zit. Ik heb ontzettend veel vaardigheden geleerd, leuke dingen gedaan maar ook een paar dingen voor mezelf op een rijtje kunnen zetten. Zo had ik mezelf voorafgaand een vraag gesteld die ik tijdens deze ervaring wou gaan beantwoorden: Ga ik mijn master in het buitenland doen? Dankzij de financiële hulp van het Mevrouw Minderhoud Fonds heb ik mijn droom in Zuid-Amerika kunnen verwezenlijken. Ik ben dankbaar voor de kans om mezelf te kunnen ontwikkelen op persoonlijk en professioneel vlak, een fantastische ervaring te hebben gehad en te hebben mogen ontdekken dat mijn toekomstige master niet in Nederland is.

Daarnaast wil ik benadrukken dat ik het contact met het Bestuur, het Fonds en de UU altijd makkelijk vond gaan. Mocht je vragen hebben over het doen van een exchange, een reis naar Peru of inhoudelijke vragen over de opgave van het Mevrouw Minderhoud Fonds mag je me altijd een bericht sturen! (06-39332962)